Helpen waar geen helper is
De tijden veranderen, de kerk verandert mee (echt!). Maar sommige dingen blijven. Zo heeft de kerk in alle eeuwen geprobeerd om er te zijn voor mensen in de samenleving die het moeilijk hebben.
In een wereld van hardheid vertegenwoordigt de kerk nog altijd een broodnodig tegengeluid: laten we naar elkaar omzien. Laten we de armen, de eenzamen, de vluchtelingen niet vergeten.
Dat gebeurt, ook bij ons in de IJmond. Goede initiatieven, verbonden met onze gemeenschappen, zijn bijvoorbeeld het Regionaal Diaconaal Centrum en de Voedselbank.
Wat is eigenlijk een kerk?
Voor veel mensen is de kerk een vreemd gegeven geworden. De vanzelfsprekendheid waarmee de kerk 50 jaar geleden in onze samenleving aanwezig was, is er niet meer. Dat is niet erg; nergens staat dat de kerk veel status zou moeten hebben. Maar wat te doen, als je niets van de kerk weet, maar eigenlijk wel nieuwsgierig bent? Wat te doen, als je op zoek bent, als je eens in gesprek zou willen over de grote vragen van het leven? Wat te doen, als je eens wat meer zou willen weten over de Bijbel? Het antwoord is eenvoudig: klop eens aan. Stuur een e-mail of loop eens binnen. In al onze gemeenschappen zul je openheid en vriendelijkheid aantreffen, nergens wordt je iets opgedrongen. Hartelijk welkom
Jezus zegt:
Ik had honger en je hebt mij te eten gegeven; ik had dorst en je hebt mij te drinken gegeven; ik was een vreemdeling en je hebt mij binnengehaald; ik was naakt en je hebt mij kleren gegeven, ik was ziek en je hebt naar mij omgezien. Ik was in de gevangenis en je bent naar mij toe gekomen…
Als je de geringsten van de mensen bijstaat, dan dien je mij. Als je voor de geringsten van de mensen niets doet, doe je ook voor mij niets.
Nieuwe Testament, evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 25
